The National

Dit is dan wel een fotoblog, maar genieten doe je niet alleen met je ogen, ook met je oren.
Daarom even een muzikaal intermezzo. Meer bepaald één van mijn beste ontdekkingen ooit. Je hebt er misschien nog nooit van gehoord, maar wil dat zeggen dat het niet goed zou zijn?
Integendeel! Parels moet je soms dieper in de zee gaan zoeken. En één van die parels heet "The National". En het is niet alleen hun muziek, maar ook de stem van de frontman die het 'm doet; zoals Humo zegt: onderkoeld en tegelijkertijd warm. Een dragende stem, die je laat meeglijden op golven van melacholie, en songs die je omarmen en geborgenheid bieden, al wordt ook het ruigere werk niet geschuwd. Hun laatste nieuwe cd, "The Boxer" is er een die je heel regelmatig kunt opleggen en nooit beu wordt.
Ik werd er verliefd op toen Christophe de song "Racing like a pro" oplegde toen we terugkeerden van onze klooster-urbex in Mechelen. Die dag was als een soort retraite geweest voor mij, compleet gemaakt door de aanschouwing van de hemelse oranje kloostergang.

Horen waar ik zo opgewonden raak? Surf dan even langs bij hun MySpace-pagina en beluister het zalige "Fake Empire". Stukjes van andere songs zijn hier te beluisteren. Mijn favorieten zijn daarnaast "Racing like a pro", "Ada", "Gospel", "Green gloves" en "Start a war".

Mocht "The National" je ook zo kunnen bekoren: op 12 november komen ze naar de AB in Brussel! Christophe en ik zullen alvast van de partij zijn.