Urban exploring...

Mijn nieuwe hobby!

Volgens Wikipedia:

"Urban exploring, urbex of UE is het doorzoeken van producten van onze beschaving die voor de meeste normale mensen niet toegankelijk zijn.
De term Urban exploring is Engels en betekent letterlijk 'het onderzoeken van het urbane (=stedelijke)', maar het kan zich net zo goed op het platteland afspelen."

Fabrieken, hotels, kastelen, ziekenhuizen, ... : als het maar verlaten is! Het is veel leuker om je buiten de platgetreden, (betalende, saaie) paden van ons erfgoed te begeven.
Je kunt het jammer vinden dat verlaten gebouwen staan te verkommeren, anderzijds zijn ze een waardevol stukje geschiedenis, waarvan het teletijdsmachine-effect véél krachtiger is dan gerestaureerde kastelen, opgekalefaterde gebouwen, musea en dergelijke, open voor het brede publiek en commercieel uitgebaat.

Helaas toont niet alleen de natuur er zijn vernietigende kracht (dat is logisch en best wel oké): jammer genoeg heeft de mens hier een veel vernielender effect: dat van graffiti en vandalisme. Sommige gebouwen zijn vergeven van de graffiti-tags (soms ware kunstwerkjes, toegegeven), en ook vloeren en trappen worden weggenomem, er worden ruiten ingegooid, afval achtergelaten, en soms onbedoeld brandjes gesticht.

Urban explorers verschaffen zich dan wel onwettige toegang tot deze gebouwen, maar zijn geen misdadigers noch vandalen, integendeel. Zij hebben respect voor de omgeving en hun motto is dan ook "Leave nothing but footprints, take only photographs".

Ronddwalen in het stille verleden, en dat verleden vastleggen op foto - het is voor mij een ware drug geworden. Gedurende enkele uren ben je helemaal van de wereld: je ontdekt vanalles en probeert je de bedrijvigheid van vroeger voor te stellen. Regelmatig stoot je op nog wat werkkledij, een boekhouding, een aanwezigheidslijst, ouderwetse plakkaten met richtlijnen, ... die details helpen je bij het inleven. Verder zijn er de soms indrukwekkende machines, waarvan je je afvraagt waarvoor die dienden. Tenslotte is er ook nog de lichtinval die heel mooie effecten kan creëren op afgebladderde muren, verroeste machinerie, stoffige grond, ...

De enige nadelen die ik kan bedenken is dat je kunt aangehouden worden omdat je je op privaat terrein bevindt, maar veel beangstigender zijn de lichamelijke risico's die je loopt bij het betreden van een vervallen gebouw: gaten in vloeren, meegevende vloeren, kapotte en wankele trappen, vallende brokstukken en glas, weke plafonds en muren, ingestorte daken, bijna onzichtbare uítstekende verrroeste nagels: het komt veelvuldig voor; voorzienigheid en voorzichtigheid zijn dan ook geboden. Je moet niet alleen oog hebben voor een mooie compositie, eerst en vooral moet je oog hebben voor de gevaren en die in het achterhoofd houden als je een stapje achteruit zet om wat meer op de foto te krijgen...
Ook het vele stof, benzinegeuren, asbest, en andere toxische stoffen vormen een reëel, zij het niet direct waarneembaar risico.
Maar dat weerhoudt mij er toch niet van...
"De schoonheid van verval", noem ik het, en als je mijn foto's (en die van andere urban explorers) bekijkt zul je begrijpen wat ik bedoel. Vandaar ook mijn nieuwe blog, zuiver gericht op het urban exploring: http://urbex-it.blogspot.com

Een hele epistel om tot het openbaar maken van mijn nieuwe blog te komen ;-)