Zo simpel allemaal

Op StuBru draaien ze nu dagelijks 'Kvraagetaan' van de Fixkes. Het melodietje kon me wel charmeren, totdat ik ook iets opving van "parafix" "nog geen cd's op mp3's, alleen mor wa cassetjes..." dus vandaag de tekst opgezocht en ik was meteen verkocht! Vooral de stukjes
"rons honeymoon carolientje merlina met de parafix
en voerdes was er niks"
en
"en al wa ge zegt da waarde zelf "
en
"t songfestival jeuj later naar bed"
en
" bivakpotsen sponsen broekskes"
zijn zoooo waar en zooo jeugsentiment - ik was dus direct verkocht!
(Licht Antwerps, dat wel, maar hé, wij hebben toch ook Flip Kowlier? )
Vandaar ook deze foto van mijn lievelingsbeker toen ik nog jong en onbezorgd was...

Allez, geniet mor mee met 't lieke:

Den volledigen tekst:

Makkik binnen makkik binnen om een lieke te beginnen
over de dinges die kik mij ammaal herinner
uit de goeien ouwen tijd
van rekenen en vlijt
een leven zonder zorgen ambitie of spijt
heelder dagen gaan sjotten
voor den donkere thuis
alleen maar wa ravotten
en t school daar kwam niks van in huis
drei keer durven was doen
maskes plagen liefde vragen
en al wa ge zegt da waarde zelf
me uw broek in den helft
het was zo simpel ammaal
zo simpel ammaal
zo simpel as ik vraag het aan

kvraagetaan

er was nog gene gsm gene vtm
en niemand die hannibal of murdock wilde zen
rons honeymoon carolientje merlina met de parafix
en voerdes was er niks
we mochten niks mor dejen alles
urbanus was nen held
ons pa diejen oj nog haar en we telden al ons geld veur de kermis
showen in de boksauto’s
outrun in plaats van onze commodore
er waren geen cd’s geen mp3’s
alleen mor wa cassetjes
en buurman wa doet u nu
veur ons allereerste tetjes
het was zo simpel ammaal
zo simpel ammaal
zo simpel as ik vraag het aan

kvraagetaan

derde couplet potteke potteke potteke vet
de g’ed al honderd was men eerste brevet
’t songfestival jeuj later naar bed
the reflex fl-fl-fl-flex op ons tennisracket
ja jonges we zagen het groot
we wieren ammel profvoetballer of piloot
en haten was nog geen nationale sport
alleen misschient die koteletten op ons bord
bivakpotsen sponsen broekskes karbonaaien
die knielappen die z’ aan ons broekskes wilden naaien
betsaksaai bettemakemaai
ik stop ermee wa is men schaai
het was zo simpel ammaal
zo simpel ammaal
zo simpel as ik vraag het aan

kvraagetaan